امشب از آسمان دیده ی تو روی کاغذ شعرم ستاره می بارد در زمستان دشت کاغذ ها پنجه هایم جرغه می کارد شعر دیوانه ی تب آلود شرمگین از شیار خواهش ها پیکرش را دوباره می سوزد عطش جاودان خواهش ها آری آغاز دوستی ها گر چه پایان راه نا پیداست. من به پایان دیگر نمی اندیشم که همین دوسشت داشتن زیباست...