یادته یه روز بهم گفتی هر وقت خواستی گریه کنی برو زیر بارون که نکنه یه نامردی اشکاتو ببینه وبهت بخنده !؟

گفتم اگه بارون نیومد چی ؟….

گفتی اگه چشمای قشنگ تو بباره آسمون گریش میگیره….

 گفتم یه خواهش دارم. وقتی آسمون چشمهام خواست بباره تنهام نذار…

 گفتی: چشم !!

حالا امروز من دارم یه گوشه ی خلوت گریه می کنم اما آسمون نمی باره….

 تو هم اون دور دورا ایستادی و داری به من می خندی..!!

آخه چرا ؟مگه گناه من چیه ؟

آه…حیف روزایی که بی تو به سر شد
حیف شب هایی که بی من سحرشد
تو بی من تنها… من از تو تنهاتر
حیف این عمری که تنها تلف شد

من سردم تو سردی دل نیمه جونه
میسوزه ,میسازه, درب و داغونه
میلرزه حتی با چیک چیک اشکام
مثل گنجشکی که زیر بارونه

لب هامون لبخند عشق رو کم داره
دلگیرن روزامون لحظه غم واره
دستاتو نذرم کن خیلی محتاجم
پاییزم می ریزم رو به تاراجم

آه ! من ابرم ، تو بارون این قصه خیسه
خورشید و برگردون اینجا قدیسه
اعجاز بارون و باور کن وقتی
می خواد این احساسو از نو بنویسه

من ابرم تو بارون این لحظه نابه
این لحظه مخصوص ماه و مهتابه
بیدارم یا اینکه میبینم خوابه 
کی نیلوفر سهم قلب مردابه؟

اینجا قلب آدم ها بی فانوسه
رویاشون رویا نیست عین کابوسه
این جا چشمامون تو گریه می پوسه
من جایی می خوام با تو قد بوسه

ما دستامون با هم دنیا می سازه
بی سقف و بی دیوارو بی دروازه
ما با هم هستیم و با هم می میریم
بپر با من بپر وقت پروازه

روزي تمام احساسات آدمي گرد هم جمع مي شن و غايم موشک بازي ميکنن ديوانگي چشمميذاره همه مي رن غايم ميشن تنبلي اون نزديکا غايم ميشه حسادت ميره اون ور غايم ميشه عشق مي ره پشت يه گل رز ديوانگي همه رو پيدا مي کنه به جز عشق حسادت عشق رو لو ميده و به ديوانگي ميگه که رفت پشت گل رز عشق نمياد بيرون ديوانگي هرچي صدا مي زنه عشق بيا بيرون ديوانگي هم يه خنجر ور ميداره همينطور رز رو با خنجرش مي زنه تا عشق پيدا بشه يک دفعه عشق ميگه آخ چشمو کور کردی ديوانگي اشک مي ريزه به دست و پاي عشق بهش مي گه من چشم تو رو کور کردم تو هر کاري بگي من انجام ميدم عشق فقط يک چيز از اون می خواد بهش مي گه با من هم درد شو از اون وقت به بعد ديوانگي هم درد عشق کور شد و بس

  وقتی که تو بارانی می‌شوی در آسمان چشمانت غرق می‌شوم و فراموش می‌کنم که هوا پاییزی است. برخیز تا پنجره‌ها را به روی خزان ببندیم، بیم دارم خزان خاطراتمان را غارت کند. باغچه از حجم علفهای هرز سکوت انباشته شده. از خلوت کوچه دلم می‌گیرد و هنوز در انتظار بارانی شدن چشمانت هستم. هر چند که می‌دانم بارانی شدن، دل آسمانی می‌خواهد ...

دلم برای كسی تنگ است كه زیبایی روح را می ستاید ، مهربانی را دوست دارد
گذشت را می فهمد ، سادگی را زیور می داند ، وفا را گوهر.
دلم برای كسی تنگ است كه چشمان خیس از اشك را می بوسد
و با سر انگشت مهربانش آبی آسمان را نشان می دهد
كسی كه به خاطرم آفتابی می شود.

ساقیا امشب صدایم باصدایت ساز نیست

یا که من بسیارمستم یاکه سازت ساز نیست

ساقیا امشب مخالف مینوازد تار تو

یا که مستو خرابم یا که تارت تار نیست

...دلی در عشق چون پروانه دارم ...

...زدرد سوختن پروا ندارم...

...نه لایق بر بساط خانقاهم...

...نه میل مسجد و میخانه دارم...

تو ای زیبا ترین شعر رهایی

توای گلبرگ سرخ آشنایی

میان کوچه های تار قلبم

به دنبال تو می گردم

کجایی ؟؟؟

بیا تا قصه نیمه تمام عشق را با شیرینی به پایان برسانیم
برگرد تا قصه من و تو پایانش تلخ و غم انگیز نباشد
دلم برای لحظه های دیدار با تو تنگ شده
چه عاشقانه نگاهم می کردی و حرف می زدی
چرا رفتی از کنارم؟
تو رفتی و من تنهای تنها در این دنیای بی محبت
با چند خاطره ماندم
برگرد تا دوباره آن خاطره های شیرین باهم بودن تکرار شود
دلم بد جور برای تو برای حرف هایت تنگ
صدای خنده هایت تنگ شده
با آمدنت من را دوباره زنده کن
واحساس را دوباره در وجودم شعله ور کن
تا عاشقانه تر از همیشه از تو آن عشق پاکت بنویسم

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر زلیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو ... من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا برنیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سرمیزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم

سوختم باران بزن شايد تو خاموشم كني
شايد امشب سوزش اين زخم هارا كم كني
آه باران من سراپاي وجودم اتش است
پس بزن باران بزن شايد تو خاموشم كني

من نه عاشق بودم،نه محتاج نگاهي كه بلغزدبرمن
من خودم بودمو يك حس غريب كه بصدعشقو هوس مي ارزيد
من خودم بودمو دستي كه صداقت ميكاشت گرچه درحسرت گندم پوسيد
من خودم بودمو هرپنجره اي كه به سرسبزترين نقطه بودن وابود
وخدا ميداند،بي كسي ازته دلبستگيم پيدابود
من نه عاشق بودم،نه دلداده به گيسوي بلندو نه آلوده به افكارپليد
من به دنبال نگاهي بودم كه مراازپس ديوانگيم ميفهميد

 صداي سکوت لحظه ها

بزن باران بزن دیوانه ام کن

بزن باران بزن ویرانه ام کن

بزن باران که احساسم کند درد

بزن باران بزن نم نم ولی سرد

بزن باران که چترم را با برد

بزن باران که عشقم ما از ياد برد

بزن باران که ناودان ها بخوانند یکصدا آواز شرشر

بزن باران بزن گم کرده ام راز تظاهر

بزن باران که خاک کوچه ها را غم گرفته

بزن باران که بازم رد پاهام را هوای نم گرفته

بزن باران بزن اين دم کمی لب خنده باشم

بزن باران که داند بیت بعدي زنده باشم؟

هم صدای شب من زندگی بودن نیست.
       در رگ سبز حیات   جای پوسیدن نیست.
              زندگی چون نهری است که تمامش شکن است.
                        زندگی بودن نیست !   زندگانی شدن است

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه ی خویش 

به خدا  می برم از شما دل دیوانه خویش

می برم , تا که در آن نقطه دور 

شستویش دهم از  رنگ گناه

شستویش دهم از لکه ی عشق

زین همه خواهش بی جا و تباه

می برم تا زتو دورش سازم

ز تو ای جلوه ی امید محال

می برم زنده بگورش سازم

تا از این پس نکند یاد و وصال

ناله می لرزد می رقصد اشک

آه بگذارد که بگریزم من

از تو ای چشمان جوشان گناه

شاید آن به که بپرهیزم من

بخدا غنچه ی شادی بودم

دست  عشق آمد  از شاخم چید

شعله  ای آه شدم صد افسوس

که لبم باز به آن لب  نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست

می روم خنده به لب خونین دل

می روم از دل من دست بدار

ای  امید عبث بی حاصل

تو شعرر شب های منی بی  شک تو رویای منی

من رود در  خروشم و بی شک تو زیبای منی

دیای من زلفان تو آری ! تو دنیای منی

زیبا ندارد دره  به  دل تنها تو  زیبای منی

من سر  بزیر عشقم و هم هوی منی و هم های منی

امروز من از غم پر و شادی فردای منی

تو شور در حال منی

تو تنها در فال منی

تو نغمه ساز منی بی شک تو آواز منی

من مرد پر اسرارم و زیباترین راز منی

هر جا روی در سوتیم در قلب پر آز منی

زیباترین در جهان تو یار ممتاز منی 

                                                        خوبان فراوان دیده ام اما تو طناز منی

تو شور در حال منی

تنها تو در فال منی